بررسی اثر تریامسینولون موضعی بر درماتیت خطی ناشی از پدروس در خوکچه هندی

چکیده زمینه و هدف: درماتیت ناشی از حشره پدروس به صورت یک مشکل بهداشتی در بسیاری از مناطق شمالی ایران و برخی از مناطق جنوبی مطرح است. هدف از انجام مطالعه بررسی اثر تریامسینولون بر درمان درماتیت خطی ناشی از پدروس روی مدل حیوانی بوده است. روش بررسی: 20 راس خوکچه هندی جنس نر با نام علمی cavia porcellus جهت مدل آزمایشگاهی به 2 گروه تیمار (10n=) و شاهد (10n=) تقسیم شدند. حیوانات دسترسی آزاد به آب و غذا داشتند و در دمای 25 درجه و رطوبت 50 درصد نگهداری می شدند. سوسکهای پدروس از شهرستان نکا صید شده و سپس به دانشکده بهداشت منتقل شدند. درماتیت خطی، با تماس سوسکهای پدروس و قراردادن آنها بر روی پوست خوکچه هندی و تحریک آنها ایجاد شد. دوره درمانی پماد تریامسینولون 1/0 درصد به مدت 14 روز به صورت موضعی و بعد از تراشیدن موی خوکچه تجویز شد. سپس در روزهای اول، سوم، پنجم، هفتم، نهم، یازدهم و چهاردهم بعد از تجویز دارو، مراحل بهبودی در 2 گروه شاهد و تیمار بررسی گردید. در گروه شاهد از پلاسبو فاقد الکل استفاده شد. یافته ها: میانگین وزنی خوکچه های هندی 10±700 گرم بود. در پایان روز نهم تمامی گروه تیمار درمان شدند، در حالی که در گروه شاهد فقط 10 درصد بهبودی حاصل شد (05/0p<). در طول دوره درمان و یک ماه بعد از آن نیز هیچ عارضه دارویی جدی و قابل توجهی در بین خوکچه ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که تریامسینولون در درمان درماتیت خطی ناشی از پدروس در مدل حیوانی اثرات قابل توجهی دارد و از آن می توان به عنوان یک داروی مؤثر جهت ارزشیابی روی مدل انسانی در مطالعات آینده استفاده نمود. کلید واژه ها: درماتیت خطی، پدروس، تریامسینولون، خوکچه هندی وصول مقاله: 29/4/89 اصلاحیه اول: 20/9/89 پذیرش مقاله: 22/9/89